دریای غم مطلاتم است.باهرموج بی رحمانه برساحل آرام دلم میکوبدوساحل آرامم را ناآرام میکندباد سوزناک غم وابرهای سیاه سنگین بغض آسمان دلم,ساحل رادیوانه وار ناآرام کرده است.
اری دل من غمین است,غمین همچوآبهای ناآرام اقیانوس طوفان زده.
ناآرام همچوبادهای سرکش....پشت این لبخنده تیره تیره همچوسرنوشتم بغض سنگین گریه ای نهان است!!!!!!چه کسی میداند؟؟؟؟؟؟!برلبانم هرلحظه لبخندیست تلخ تلختراز گریه های شبانه ام.چه کسی این راز رامیداند؟رازاین غم تیره درعمق وجودم را؟!
|